Tuesday, June 19, 2012

22.தொலஞ்சது கெடச்சுது.

கடந்த வாரம் ஒரு நாள் நானும் என் மகளும் ஒரு விசேஷ நாளில் இங்குள்ள வெங்கடேஸ்வரா கோயிலுக்குப் போயிருந்தோம்.தீபாராதனை முடிந்தபின் ஒரு தோழி என் மகளிடம் பேசிக்கொண்டிருந்தாள்.நான் கோயிலை பிரதக்ஷணம் செய்து கொண்டிருந்தேன்.சுற்றிக்  கொண்டிருந்த நான் என் மகளிடம் அவள் தோழி ஏதோ காகிதத்தைக் கொடுத்தாள்.என் மகளும் அதை வாங்கிக் கொள்வதைப் பார்த்தேன்.அதன் பின் அதைப் பற்றி நானும் மறந்தேன் அவளும் மறந்து விட்டாள்.அதன்பின் கடைகளுக்குப் போனோம். சில பொருட்கள் வாங்கினோம். வீடு வந்து சேர்ந்தோம்.
             ஒரு வாரம் கடந்தது.ஒருநாள் என் மகள் பரபரப்புடன் எதையோ தேடிக் கொண்டிருந்தாள்.வாய் விட்டு அழாத குறை.எங்கே வைத்தேன் என்று தனக்குத் தானே பேசிக் கொண்டாள்.அவள் தவிப்பைப் பொறுக்காத நான் "என்ன தேடுகிறாய் காலையிலிருந்து?"என்றேன்
            "அம்மா, அதுவந்து போனவாரம் கோயிலில் என் தோழி கொடுத்தாளல்லவா ஒரு செக் அதைக் காணவில்லை.இன்னிக்கி பேங்கில டெபாசிட் பண்ணனும் என்றாள் அழாத குறையாக.நானும் தேடத் தொடங்கினேன்.தேடிக் கொண்டே "எத்தனை டாலர்டீ?"என்றேன்
"நூறு டாலர் அம்மா" என்றாள் பதட்டத்தோடு.
எங்கு விழுந்ததோ என்னவாயிற்றோ. சரி விடு. ஒருவாரம் பார்ப்போம் அநேகமாகக் கிடைத்துவிடும் என்றார் என் மருமகன் கூலாக.
அவர் சொன்னது போலவே ஒரு வாரம் கழிந்தது. ஒரு மாலைநேரம் என் மகளுக்கு ஒரு போன் வந்தது.அதைக் கேட்டு அவள் துள்ளிக் குதித்து என்னிடம் அம்மா, செக் கெடச்சுடுச்சும்மா என்றாள்.
"எப்படிகெடச்சுது?" என்றேன் ஆர்வத்துடன்.
"அது ஒரு கதை மாதிரியாச்சும்மா என்றவள் கூறினாள்.நான் அந்தசெக்கை கோயிலிலேயே தவறவிட்டுட்டேன். கோயிலுக்கு வந்த யாரோ அதை அது எந்த பேங்க்  செக்கோ அதே பாங்கிலே கொடுத்துட்டார்.அந்த பேங்கிலே நம்ம கஸ்டமர் கொடுத்த செக் அப்படின்னு பார்த்து அந்தத் தோழிக்கே சொல்லியிருக்கார். அவளும் பேங்குக்குப் போயி அந்த செக்கை வாங்கி வச்சிருக்கா . இப்போ கொண்டு வந்து தரேன் என்று இப்போ சொன்னா. என்றாள் புன்னகையுடன். இது எப்படியிருக்கு. கையை விட்டுப் போன சிறு துண்டுப் பேப்பர் எங்கேயோ போய் மீண்டும் கொடுத்தவருக்கே போய் உரியவரிடம் வந்து சேரும் விந்தையை எண்ணி நான் சிரித்தேன்.
அப்போது ஒரு பெட்டி பார்சலில் வந்தது. யார் அனுப்பியிருக்கா பார்.என்றேன் ஆர்வமாக. யாருன்னே தெரியலையம்மா என்றபடியே பார்சலைப் பிரித்தாள். அதிலிருந்த பொருளைப் பார்த்ததும் துள்ளிக் குதித்தாள்.
"அம்மா, போன மாசக் கடைசியிலே நாம பீச்சுக்குப் போயிருந்தோமே அங்கே என்னோட சின்ன பணப் பையைத் தவற விட்டுட்டேன்னு சொன்னேனில்லையா.அதுக்குள்ளேதான் என்னோட ஏ, டி எம் கார்டு, கிரெடிட் கார்டு, கார் லைசன்சு எல்லாம் இருந்துது.அதெல்லாம் அப்படியே இருக்கும்மா. ஒரு கடிதமும் இருக்கும்மா.பீச்சிலே கெடச்சுதாம் என்னோட அட்ரெஸ் லைசென்சுல பார்த்து இதை அனுப்பியிருக்கார்.என்றாள். நான் ஆச்சரியத்தில் மலைத்துப் போனேன்.என்றோ தொலைந்த பொருள் இன்று கிடைப்பது என்னால் நினைக்க இயலாத ஒன்று.
"சரிதான் தொலஞ்சது கெடைக்கும் வாரமா இது."என்றேன் புன்னகையோடு என் மகளும் சேர்ந்து சிரித்தாள்.அத்துடன் "அமெரிக்காவில் இதெல்லாம் சகஜமாக நடப்பதுதான் அம்மா"என்றாள் .





ருக்மணி சேஷசாயி 
Rukmani Seshasayee
ப்ளாக் : http://chuttikadhai.blogspot.com  :: http://rukmaniseshasayee.blogspot.com 

1 comment: